Η μετατροπή της φαντασίας σε πραγματικότητα στο MIT

Ο Έρικ Μπαγιεστέρος μεγάλωσε στο προάστιο Spring του Τέξας, κοντά στο Χιούστον, και από μικρός γοητεύτηκε από τις δυνατότητες που προσφέρει το διάστημα στους ανθρώπους. Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, το πρόγραμμα διαστημικών λεωφορείων της NASA ήταν το κύριο μέσο μεταφοράς αστροναυτών στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό (ISS). Η γενέτειρά του απείχε λιγότερο από μία ώρα από το Johnson Space Center (JSC), το κέντρο ελέγχου αποστολών και εκπαίδευσης αστροναυτών της NASA. Συχνά, αυτός και η οικογένειά του επισκέπτονταν το JSC για να δουν τις εκθέσεις και τις παρουσιάσεις σχετικά με την εξερεύνηση του διαστήματος.

Έμπνευση από το παρελθόν

Η αγαπημένη του δραστηριότητα στις επισκέψεις αυτές ήταν η περιήγηση με το τραμ στο Κέντρο Εκπαίδευσης Αστροναυτών, όπου οι επισκέπτες μπορούσαν να παρακολουθήσουν αστροναύτες να δοκιμάζουν πρωτότυπα διαστημικών πτήσεων και να προετοιμάζονται για τη ζωή και την εργασία στον ISS. «Ήταν πραγματικά εμπνευσμένο μέρος, και μερικές φορές συναντούσαμε αστροναύτες που υπέγραφαν αυτόγραφα», θυμάται. «Πάντα έβλεπα τις πύλες όπου οι αστροναύτες επέστρεφαν στο κέντρο εκπαίδευσης και σκεφτόμουν: Μια μέρα θα είμαι από την άλλη πλευρά αυτής της πύλης».

Από το JSC στο MIT

Σήμερα, ο Μπαγιεστέρος είναι διδακτορικός φοιτητής στη μηχανολογία στο MIT και έχει ήδη κάνει πραγματικότητα το παιδικό του όνειρο. Πριν έρθει στο MIT, εργάστηκε σε διάφορα πρότζεκτ στο JSC, βοηθώντας στη δοκιμή νέων υλικών για στολές αστροναυτών, συστημάτων υποστήριξης ζωής και ενός συστήματος πρόωσης για πρωτότυπο πυραύλου για τον Άρη. Επίσης, συνέβαλε στην εκπαίδευση αστροναυτών για τη λειτουργία των συστημάτων έκτακτης ανάγκης του ISS.

Το νέο εγχείρημα: SuperLimbs

Αυτές οι πρώιμες εμπειρίες τον οδήγησαν στο MIT, όπου ελπίζει να έχει πιο άμεση επίδραση στις διαστημικές πτήσεις. Μαζί με τον σύμβουλό του, Χάρι Ασάντα, εργάζονται σε ένα σύστημα που θα προσφέρει κυριολεκτικά βοηθητικά χέρια στους μελλοντικούς αστροναύτες. Το σύστημα, ονομαζόμενο SuperLimbs, αποτελείται από ένα ζευγάρι ρομποτικών βραχιόνων που εκτείνονται από ένα σακίδιο, παρόμοια με τον φανταστικό Επιθεωρητή Gadget ή τον Doctor Octopus. Οι βραχίονες αυτοί σχεδιάζονται να είναι αρκετά ισχυροί ώστε να σηκώνουν έναν αστροναύτη αν πέσει, αλλά και να κινούνται γύρω από το εξωτερικό ενός διαστημοπλοίου, επιτρέποντας στον αστροναύτη να επιθεωρεί ή να κάνει επισκευές.

Συνεργασία με τη NASA

Ο Μπαγιεστέρος συνεργάζεται με μηχανικούς στο NASA Jet Propulsion Laboratory για να βελτιώσουν το σχέδιο, το οποίο σκοπεύει να παρουσιάσει στους αστροναύτες στο JSC τα επόμενα χρόνια για πρακτική δοκιμή και ανατροφοδότηση. Ο ίδιος λέει ότι ο χρόνος του στο MIT του έχει επιτρέψει να δημιουργήσει συνδέσεις τόσο στην ακαδημαϊκή κοινότητα όσο και στη βιομηχανία, που έχουν τροφοδοτήσει τη ζωή και το έργο του.

Η σημασία των συνδέσεων

«Η επιτυχία δεν χτίζεται από τις ενέργειες ενός ατόμου, αλλά στηρίζεται στους ώμους πολλών», λέει ο Μπαγιεστέρος. «Οι συνδέσεις — αυτές που όχι μόνο έχεις, αλλά και διατηρείς — είναι τόσο ζωτικής σημασίας για να μπορείς να ανοίγεις νέες πόρτες και να κρατάς ανοιχτές τις καλές».

Πρώτα βήματα στην καριέρα

Ο Μπαγιεστέρος δεν αναζητούσε πάντα αυτές τις συνδέσεις. Ως παιδί, μετρούσε τα λεπτά μέχρι να τελειώσει το σχολείο για να πάει σπίτι να παίξει βιντεοπαιχνίδια και να δει ταινίες, με το «Star Wars» να είναι από τις αγαπημένες του. Επίσης, αγαπούσε τη δημιουργία και είχε ταλέντο στο cosplay, δημιουργώντας περίπλοκα, ρεαλιστικά κοστούμια εμπνευσμένα από καρτούν και ταινίες.

Ανακάλυψη του πάθους για τη μηχανική

Στο λύκειο, παρακολούθησε ένα εισαγωγικό μάθημα μηχανικής που προκάλεσε τους μαθητές να κατασκευάσουν ρομπότ από κιτ, τα οποία στη συνέχεια θα συναγωνίζονταν μεταξύ τους, σε στυλ BattleBots. Ο Μπαγιεστέρος κατασκεύασε μια ρομποτική μπάλα που κινούνταν μετατοπίζοντας ένα εσωτερικό βάρος, παρόμοια με τον φανταστικό, σφαιρικό BB-8 από το Star Wars.

Ακαδημαϊκή πορεία και πρακτική εμπειρία

«Ήταν μια καλή εισαγωγή και θυμάμαι να σκέφτομαι, αυτή η μηχανική θα μπορούσε να είναι διασκεδαστική», λέει. Μετά την αποφοίτησή του από το λύκειο, ο Μπαγιεστέρος φοίτησε στο Πανεπιστήμιο του Τέξας στο Όστιν, όπου ακολούθησε πτυχίο στην αεροδιαστημική μηχανική. Αυτό που συνήθως είναι ένα τετραετές πρόγραμμα, για αυτόν επεκτάθηκε σε οκτώ χρόνια κατά τα οποία συνδύασε τις σπουδές του με πολλές εργασιακές εμπειρίες, συμμετέχοντας σε πρακτικές στη NASA και αλλού.

Εργασία στη Lockheed Martin και NASA

Το 2013, έκανε πρακτική στη Lockheed Martin, όπου συνέβαλε σε διάφορες πτυχές της ανάπτυξης κινητήρων τζετ. Αυτή η εμπειρία του άνοιξε πολλές άλλες ευκαιρίες στον τομέα της αεροδιαστημικής. Μετά από ένα διάστημα στο Κέντρο Διαστημικών Πτήσεων Kennedy της NASA, συνέχισε στο JSC, όπου, ως μέρος ενός προγράμματος co-op που ονομάζεται Pathways, επέστρεφε κάθε άνοιξη ή καλοκαίρι για τα επόμενα πέντε χρόνια, για πρακτική σε διάφορα τμήματα του κέντρου.

Εξερεύνηση άλλων ενδιαφερόντων

Παρότι ο χρόνος στο JSC του έδωσε τεράστια εμπειρία στην πρακτική μηχανική, ο Μπαγιεστέρος δεν ήταν σίγουρος αν ήταν το κατάλληλο για αυτόν. Μαζί με τη παιδική του γοητεία για τους αστροναύτες και το διάστημα, πάντα αγαπούσε τον κινηματογράφο και τα ειδικά εφέ που τα δημιουργούν. Το 2018, πήρε ένα χρόνο άδεια από το πρόγραμμα Pathways της NASA για να κάνει πρακτική στη Disney, όπου εργάστηκε ως μηχανικός ασφαλείας, πραγματοποιώντας ελέγχους ασφαλείας στις βόλτες και τις ατραξιόν της Disney.

Συνεργασία με το Imagineering

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, γνωρίστηκε με μερικούς ανθρώπους στην ομάδα Imagineering — την ομάδα έρευνας και ανάπτυξης που δημιουργεί, σχεδιάζει και κατασκευάζει βόλτες, θεματικά πάρκα και ατραξιόν. Το καλοκαίρι, η ομάδα τον πήρε ως ασκούμενο και εργάστηκε στα animatronics για τις επερχόμενες βόλτες, που περιλάμβαναν τη μετάφραση ορισμένων σκηνών μιας ταινίας της Disney σε πρακτικές, ασφαλείς και λειτουργικές σκηνές σε μια ατραξιόν.

Αναζήτηση ευκαιριών στο MIT

«Στο animation, πολλά πράγματα που κάνουν είναι φανταστικά, και ήταν δουλειά μας να βρούμε έναν τρόπο να τα κάνουμε πραγματικά», λέει ο Μπαγιεστέρος, ο οποίος αγάπησε κάθε στιγμή της εμπειρίας και ελπίζε να προσληφθεί ως Imagineer μετά το τέλος της πρακτικής. Αλλά είχε έναν χρόνο να ολοκληρώσει το πτυχίο του και έπρεπε να προχωρήσει.

Από το JPL στο MIT

Μετά την αποφοίτησή του από το UT Austin τον Δεκέμβριο του 2019, ο Μπαγιεστέρος αποδέχτηκε μια θέση στο NASA Jet Propulsion Laboratory στην Pasadena, Καλιφόρνια. Ξεκίνησε στο JPL τον Φεβρουάριο του 2020, εργαζόμενος σε μερικές τελευταίες ρυθμίσεις στο ρόβερ Mars Perseverance. Μετά από μερικούς μήνες κατά τους οποίους το JPL μεταφέρθηκε σε απομακρυσμένη εργασία κατά τη διάρκεια της πανδημίας Covid, ο Μπαγιεστέρος ανατέθηκε σε ένα πρότζεκτ για την ανάπτυξη ενός συστήματος παρακολούθησης διαστημοπλοίων με δυνατότητα αυτοδιάγνωσης.

Η απόφαση για μεταπτυχιακές σπουδές

Ενώ εργαζόταν με αυτήν την ομάδα, γνώρισε μια μηχανικό που ήταν πρώην λέκτορας στο MIT. Ως πρακτική πρόταση, του πρότεινε να εξετάσει το ενδεχόμενο να ακολουθήσει μεταπτυχιακές σπουδές, για να προσθέσει περισσότερη αξία στο βιογραφικό του. «Μου άνοιξε την ιδέα να πάω για μεταπτυχιακό, κάτι που δεν είχα ποτέ σκεφτεί», λέει.

Η επιστροφή στο MIT

Το 2021, ο Μπαγιεστέρος έφτασε στο MIT για να ξεκινήσει ένα μεταπτυχιακό πρόγραμμα στη μηχανολογία. Κατά τη συνέντευξη με πιθανούς συμβούλους, συνδέθηκε αμέσως με τον Χάρι Ασάντα, τον Καθηγητή Μηχανικής Ford και διευθυντή του Εργαστηρίου d’Arbeloff για Πληροφοριακά Συστήματα και Τεχνολογία. Πριν από χρόνια, ο Ασάντα είχε προτείνει στο JPL μια ιδέα για φορετούς ρομποτικούς βραχίονες για να βοηθήσουν τους αστροναύτες, την οποία απέρριψαν γρήγορα. Αλλά ο Ασάντα κράτησε την ιδέα και πρότεινε στον Μπαγιεστέρος να την αναλάβει ως μελέτη σκοπιμότητας για τη μεταπτυχιακή του διατριβή.

Η πρόκληση του SuperLimbs

Το πρότζεκτ απαιτούσε τη μετατροπή μιας φαινομενικά επιστημονικής φαντασίας σε πρακτική, λειτουργική μορφή, για χρήση από τους αστροναύτες σε μελλοντικές διαστημικές αποστολές. Για τον Μπαγιεστέρος, ήταν η τέλεια πρόκληση. Το SuperLimbs έγινε το επίκεντρο του μεταπτυχιακού του, το οποίο ολοκλήρωσε το 2023. Το αρχικό του σχέδιο ήταν να επιστρέψει στη βιομηχανία, έχοντας το πτυχίο στο χέρι. Αλλά επέλεξε να μείνει στο MIT για να ακολουθήσει διδακτορικό, ώστε να μπορέσει να συνεχίσει τη δουλειά του με το SuperLimbs σε ένα περιβάλλον όπου αισθανόταν ελεύθερος να εξερευνήσει και να δοκιμάσει νέα πράγματα.

Η συνέχιση της έρευνας

«Το MIT είναι σαν το Hogwarts για τους σπασίκλες», λέει. «Ένα από τα όνειρα που είχα ως παιδί ήταν η πρώτη μέρα στο σχολείο, και το να μπορώ να δημιουργώ και να είμαι δημιουργικός, και ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου. Και στο MIT, ένιωσα ότι αυτό το όνειρο έγινε πραγματικότητα».

Συνεργασία με το JPL

Ο Μπαγιεστέρος και ο Ασάντα αναπτύσσουν τώρα περαιτέρω το SuperLimbs. Η ομάδα πρόσφατα επανέφερε την ιδέα στους μηχανικούς στο JPL, οι οποίοι επανεξέτασαν και από τότε έχουν συνάψει συνεργασία για να βοηθήσουν στη δοκιμή και τη βελτίωση του ρομπότ. Τα επόμενα ένα ή δύο χρόνια, ο Μπαγιεστέρος ελπίζει να φέρει έναν πλήρως λειτουργικό, φορετό σχεδιασμό στο Johnson Space Center, όπου οι αστροναύτες μπορούν να το